|
ქორწინება ოქტომბერში...(გაგრძელება)
-მობილური გამბმულად წკრიალებდა..აივანზე სარეცხს ვფენდდი და დედამ მომაწოდა ტელეფონი...ნომერი არ მეცნობოდა...
-გამარჯობა დადუნა,როგორ ხარ?
-კარგად,რომელი ხარ?-ვკითხე და ვიგრძენი გული როგორ გაჩერდა...
_ლუკა ვარ...
-ლუკა?!......
-მესმოდა რომ რაღაცეებს მეკითხებოდა..როგორ ხარო?რა ხდება
შენსკენო?არ გეგონოს დამავიწყებოდიო?მახსოვდი ყოველთვისო...ჩვენი საუბრები
ხომ გახსოვსო?შენ ყველაზე კარგი ადამიანი ხარ ,ვინც კი ოდესმე
შემხვედრიაო...ჩემს გულში ხარ და ასე იქნება ყოველთვისო..ძალიან
მენატრებიო......
მაპატიე....
ეს იყო ბოლო სიტყვა,რომელიც გავიგონე და მერე ტელეფონი გავთიშე..
ერთი წლის შემდეგ მისი ხმის გაგონება,ამყვეყნად არარსებული ადამიანის ხმას ჰგავდა...
აივანზე ჩამოვჯექი...ტელეფონი ძირს ეგდო,,მისი ეკრანი კი რამოდენიმე წუთს კიდევ ციმციმებდა....
მას შემდეგ კი აღარ დაურეკავს..მე კი ერთი სიტყვა მიტრიელებდა მხოლოდ გონებაში:მაპატიე...მაპატიე..მაპატიე,,
შეშლილობამდე აღარ მივიდოდო,რადგან მე ის დიდი ხნის წინ დავკარგე და თუ მის გულში ისევ,ჩემს გულში აღარ იყო უკვე მისი ადგილი....
ერთ დღეს კი როგორც წერას აყვება ადამიანი,ისე ამიტანა მისი
პროფილის დათვალიერების სურვილმა,,ვიცოდი ეს არ უნდა მექნა..ვიცოდი,კარგად
ვიცოდი,რაც მოხდა,მაგრამ მაინც გავრისკე...
ისევ ანონიმურად შევედი მასთან საიტზე და მისი ახალი
ფოტოები ვნახე...მისი ქორწილის სურათები.. ქორწილი შედგა და თანაც ზუსტად
ოქტომბერში...რადგან ლუკა თვლიდა,რომ ოქტომბერი წელიწადის ყველაზე ლამაზი
დროა....
დასასრული
| 
